“Τα δικά μας συναισθήματα δεν είναι αρκετά να υποθέσω...”
“Όχι... Τα δικά μας είναι συνήθως σταθερά. Έχουμε πιο απλή φύση, όσον αφορά τα συναισθήματα. Οι άνθρωποι είναι πιο πολύπλοκα όντα με πολλές μεταλλαγές. Ο ίδιος άνθρωπος που είναι αφοσιωμένος σε έναν σκοπό, μπορεί εύκολα να γεμίσει αμφιβολίες, να επηρεαστεί αρνητικά από το περιβάλλον του και να πάει στο άλλο άκρο..."
She stumbled and fell with her face down. A high-pitched sarcastic laughter was heard. They laughed at her. She got up slowly, straightened her body, her face was filled with mud but she didn't attempt to clean it. A scream came from her, so loud that it shook everything around. “I won't go away!”, she screamed and ran towards them as fast as she could. The buildings stood still.