Ik ben in 1968 geboren in Rotterdam, maar woon al vanaf ’82 in het Brabantse Rijen. Vader van vier kinderen en ondertussen ook al zes kleinkinderen. Geen toegewijde huisvader helaas, want alle kinderen zijn de deur al uit. Ik ben een grote liefhebber van sciencefiction. Zo lees ik vanaf mijn achtste jaar ongeveer al de Duitse SF serie Perry Rhodan en moet ik oppassen met nieuwe boeken kopen omdat ik geen boekenkasten meer kwijt kan.

Dat was denk ik om en nabij mijn achtste jaar. Ik keek veel SF series zoals Dr. Who, Space 1999, Blake’s 7, noem maar op. Soms was ik het niet eens met de verhaallijn van de afleveringen en herschreef ik ze zelf. Leukste les op school vond ik het uurtje dat een schrijfster langs kwam. Toen wist ik al zeker dat ik ooit schrijver zou worden. Op school moest ik altijd mijn verhaaltjes voorlezen als we met Nederlands iets moesten schrijven. Omdat ik altijd wel iemand op de hak nam, meestal de leraar, werd dat niet door iedereen gewaardeerd.

Arthur Clarke is veruit favoriet. Geweldige schrijver en zonder meer een visionair. In mijn tijd dat ik voor SF-Terra schreef heb ik hem ook geïnterviewd. Het was me in vijf minuten gelukt om hem aan de telefoon te krijgen en vervolgens een telefonisch interview af te nemen! Verder ben ik sowieso een liefhebber van de Grote Oude SF-schrijvers als Heinlein, van Vogt, Harry Harrison, noem maar op. Ernst Vlcek en Uschi Zietsch (psuedoniem Susan Schwartz) zijn wat Perry Rhodan betreft favorieten, maar ook Nederland heeft erg goede schrijvers. De helaas te vroeg overleden schrijver Wim Stolk (Maryson) heb ik altijd erg bewonderd. Hij heeft me ook aangespoord om door te gaan nadat het eerste deel van Shadajaël verschenen was. Toen ik nog klein was las ik veel van Felix Thijssen.

Het eerste verhaal dat ik schreef en gepubliceerd werd, was een kort verhaal over melk in een blad dat op scholen uitkwam. Een bizar verhaal over de belevenissen van een melkfles (ja, zo lang geleden inderdaad). Ik schrijf al zo lang dat ik niet durf te zeggen wat echt het eerste verhaal is dat ik schreef. Hetgeen dat in me opkomt, is een eigen versie van een aflevering van de SF serie Space 1999.

Naast SF ben ik een groot horror liefhebber. Zo las ik vroeger de pulpreeks Spokenjager John Sinclair. Naast SF begon ik dan ook horror verhalen te schrijven. En dan geen zoetsappige griezel met goed gekapte vampiers of zo, maar het echte werk. Met het idee in mijn achterhoofd hoe het zou zijn om vanuit het hoofd van een slachtoffer mee te beleven hoe het is om in een zombie te veranderen, ben ik aan Shadajaël begonnen. Dan slaat mijn fantasie al heel snel op hol. Stel dat er ook een gevallen engel is, die op het allerlaatste moment spijt krijgt van zijn beslissing? Net zoals de goede moordenaar aan het kruis naast Christus? Wat zou er dan gebeuren? Laat hem zichzelf maar bewijzen op Aarde. Dan heb je al snel de basis voor een serie.

Ik heb ten eerste een katholieke opvoeding gehad, en dat zie je terug in Shadajaël. Ik denk ook dat als je dit soort horror schrijf, dat je wel op het geloof terug moet vallen, anders is het niet geloofwaardig. Als je ergens geen verstand van hebt, moet je er niet over schrijven. Je moet weten waar je het over hebt, en dat was hier zeker het geval. Tevens gaf het me de kans om iemand die pas overleden was, in het verhaal te verwerken en hem zo te eren. Dan heb ik het over de priester in het verhaal, kapelaan Kalter. Zijn karakter is gebaseerd op een priester die me erg dierbaar was.

De inspiratie van Shadajael komt echt uit het dagelijkse leven, hoe gek dat misschien ook klinkt, en uit mijn liefde voor Horror. Met een beetje fantasie kan je uit hele simpele dagelijkse dingen, ontzettend veel inspiratie halen. In dit geval is het katholiek geloof natuurlijk een hele belangrijke. Maar een simpel iets als voorbij waaiende sporen van een bloem kan genoeg zijn om de fantasie te prikkelen. In dit specifieke geval voor een nieuw Shadajaël avontuur. Enige probleem is dat ik meestal meer ideeën heb als tijd…

O, jazeker. Ik ben er nog lang niet klaar mee. Het volgende avontuur speelt zich af in Rotterdam-zuid. Nadat het laatste deel zich in Rijen afspeelde, leek mijn geboortestad een leuke voor het volgende deel. Mont-Saint Michel in Frankrijk staat ook op de lijst. Toen ik enkele jaren geleden daar rondliep tijdens een vakantie, kwamen de ideeën meteen opzetten. Daarnaast ben ik natuurlijk ook met andere boeken bezig. Samen met Johan Klein Haneveld schrijf ik momenteel aan De Antimaterie tovenaars. Een heus SF/Fantasie verhaal dat erg leuk aan het worden is. Het tweede deel van mijn SF boek Thorsen & Daine komt er ook en ik ben nog met een project bezig waar ik niks over kan zeggen…
Een project dat ik heel graag wil realiseren, is een verhaal over een man wiens kleindochter ontvoerd wordt en ergens op de manen van Saturnus gevangen wordt gehouden. In plaats van losgeld te betalen gaat hij erachteraan om haar te bevrijden. Maar er is een probleem, hij heeft een hartoperatie gehad en mag geen ruimtereizen maken. Het boek wordt opgedragen aan de hartspecialisten in België die mijn leven gered hebben. Dus het project ligt me letterlijk na aan het hart en ik wil het dit jaar ook geschreven hebben.

Ja, en die zijn erg leuk. Zo zijn de reacties op Het Chagrijnige Slagzwaard ontzettend leuk geweest om te lezen, zeker de onverwachte vergelijking met Terry Pratchett. En die blijven maar komen. Laats, tijdens een aan Terry Pratchett gewijde conventie waar ik te gast was, kwam van Engelse bezoekers zelfs de vraag of hij ook in het Engels verkrijgbaar was. Ook op Shadajaël zijn leuke reacties gekomen. We hadden een keer een stand op de huishoudbeurs, en daar kocht een andere standhouder (die met zijn vrouw mee was gekomen) het eerste deel van Shadajaël omdat hij zich helemaal kapot verveelde. ’s Middags kwam hij terug met de vraag of ik deel 2 ook bij me had, want hij had het eerste deel in een ruk uitgelezen…

Haha, leuke vraag. Moest er even over nadenken, maar ik denk dat dat Beekman en Beekman is van Toon Kortooms. Een streekroman over de Peel die ik ben gaan lezen omdat mijn zus hem las en het goed vond. Goed geschreven verhaal over twee opgroeiende broers en hun belevenissen