Jef Louisa Versmissen is een schrijver uit de Antwerpse Kempen die muziek en beeldende kunst combineert tot een bevreemdende wereld. Zijn werk kent een eigen beeldtaal, een eigen universum en een onverschillige afrekening met de realiteit.
Jef Louisa Versmissen schreef voor STORMLoop een detectiveverhaal over een moord in de stronthoek. Gust Schoen, een rijke schoenmaker in de stad, wordt na een nacht kaarten met een ingeslagen hoofd teruggevonden achter de markt, waar de koeien wachten om verhandeld te worden. De jonge Ernest Claes en zijn schoolkameraad gaan op zoek naar de dader van deze gruwelijke moord.
'Zij die hier zijn, zijn van hier' is een gedicht naar aanleiding van de tweede editie van 'Reflecties, een tentoonstelling die beeldende kunst van bekende kunstenaars koppelt aan het werk van lokale kunstenaars. Dit gedicht werd gekoppeld aan 'Zij die hier zijn zijn van hier', van Walter Swennen.
In 'Het geluid van mijn ruimteschip' spit Jef Louisa Versmissen zijn oeuvre vol dronken mislukkingen, lege planeten en verdoemde dromen verder uit. De cynische humor op de achtergrond neemt u er gerust bij.
Wanneer een tweeling op jonge leeftijd van elkaar gescheiden wordt, zijn ze op hun telepathische krachten aangewezen om contact te houden. Dat loopt behoorlijk fout. Jef Louisa Versmissen beschrijft de wereld van adolescenten in een wilde rush van bier, sigaretten en woeste wijven.
Deze trilogie over kunst, sex en poëzie geeft een humoristische, emotioneel scheefgetrokken en blasfemische visie op drie zaken die van levensbelang zijn voor elke normaal functionerende levensvorm.
In 'De weg naar Parnassus' volgen we de zelfgenoegzame dichter die zich achter zijn hoge woorden verbergt, op zoek naar de hogere oorden van het dichtersparadijs Parnassus. Daar wil de dichter zich verbergen voor de ruige wereld en kan hij zich wijden aan de diepste verlokkingen van de dichtkunst.
In 'Rufus valt' gaat een jongeman op zoek naar zijn verloren onschuld. Het epische gedicht schetst een claustrofobisch universum waar niets is wat het lijkt, en waar de mens een speelbal van het lot is.