I started writing as a kid. I recall myself writing very short stories, fitting on a memo sheet, when I was about 10 years old. I've always been in love with books and have a vivid imagination. Most of those stories originated in the often weird ambiance at home, accompanied by my shyness and insecurity. I wanted to escape that nasty reality and dreamed of being a hero, like a cowboy who chases bandits, or an astronaut who saves the world. But it wasn't until the late 90's that I really started writing. A fantasy that, up until today, still isn't finished.

Ik begon als kind al met schrijven. Ik schreef al hele korte verhaaltjes op memo blaadjes, toen ik een jaar of 10 was. Ik heb altijd van boeken gehouden en heb een levendige fantasy. De meeste van die verhaaltjes vonden hun oorsprong in de vreemde sfeer thuis, gecombineerd met mijn verlegenheid en onzekerheid. Ik wilde aan de onaangename werkelijkheid ontsnappen en droomde ervan een held te zijn, zoals een cowboy die bandieten najaagt, of een astronaut die de wereld redt. Het duurde nog tot eind jaren '90 voor ik echt met schrijven begon. Een fantasy die tot op de dag van vandaag nog steeds niet is voltooid.

Tough question. I wrote so many little stories as a child and none of them were kept. They were sort of personal back then and I didn't like others to read it. Even though now I would love to still have them, they'd probably be very confronting. Without being able to grab and read one, all I can say is they mostly went about me running away, fleeing. And when I grew older, about being a hero, helping/saving others. The first real story is a manuscript that I plan to be my fourth book, a fantasy. Started back in the 90's and never finished.

Moeilijke vraag. Ik schreef als kind zoveel kleine verhaaltjes en niet één ervan is bewaard gebleven. Ze waren behoorlijk persoonlijk toendertijd en ik wilde niet dat anderen ze lazen. Ondanks dat ik nu graag had gewild dat ze er nog waren, zouden ze waarschijnlijk behoorlijk confronterend zijn geweest. Zonder er eentje te kunnen pakken en lezen, kan ik alleen zeggen dat ze vooral gingen over wegrennen, vluchten. Toen ik ouder werd, ging het over held zijn en anderen helpen/redden. Het eerste echter verhaal is een manuscript dat ik als vierde boek heb gepland, een fantasy. Begonnen in de jaren '90 en nooit voltooid.

I finished my first book "Californian Nightmare" (sorry, still busy translating it to English at the time of this interview) in 2010. When I learned how hard it was to get a manuscript actually read by a publisher, I decided to not even try to. Not to mention the fact that when I write, especially when I write in first person, I really am that character. I feel the story, feel the emotions. My books are my "children". I don't want some editor to judge my sentences, my storyline. Though in all honesty, I'm pretty sure that's because of my insecurity (yep, I still am) and that an editor probably would improve my books.

Ik voltooide "Nachtmerrie in Californië" in 2010. Toen ik erachter kwam hoe moeilijk het was om een manuscript daadwerkelijk gelezen te krijgen door een uitgever, besloot ik het niet eens te proberen. Feit is dat als ik schrijf, zeker als ik vanuit de eerste persoon schrijf, ik helemaal in de rol van dat karakter kruip. Ik voel het verhaal, de emoties. Mijn boeken zijn mijn "kinderen". Ik wil niet dat een of andere redacteur mijn zinnen en verhaallijn gaat be-/veroordelen. Hoewel ik er in alle eerlijkheid zeker van ben dat dit het gevolg is van mijn onzekerheid (jep, ben ik nog steeds) en een redacteur mijn boeken vast zou verbeteren.

My desk depends on where I am and where I'm sitting. At the moment I'm writing mostly sitting at the kitchen table, but I do have a spare room with an actual desk. Our kitchen table is used for practically everything but eating, so it's filled with mail, an occasional jigsaw puzzle, paper and pen (to make notes for my daytime job), a second mobile phone (also for my daytime job), several chargers, tissues, medicine boxes, a second screen (I, very abundent, use two screens), a headset and a cookiejar. My desk is probably filled with a lot of stuff that I should get rid of, but can't manage to throw away.

Mijn bureau bevindt zich op verschillende plekken. Op dit moment schrijf ik voornamelijk aan de eettafel, maar ik heb een eigen kamer met een echt bureau. Onze eettafel wordt voor praktisch alles behalve eten gebruikt, waardoor het vol ligt met post, een incidentele legpuzzel, papier en pen (om notities te maken voor mijn baan), een tweede mobiele telefoon (ook voor mijn baan), diverse opladers, zakdoekjes, medicijndoosjes, een tweede beeldscherm (ik maak, geheel overvloedig, gebruik van twee beeldschermen), een koptelefoon en een koekjestrommel. Mijn bureau ligt waarschijnlijk vol met spullen die ik eigenlijk weg zou moeten gooien, maar waarvan ik dat niet over mijn hart kan verkrijgen.

I don't think I have one in particular. My first crime novel was written around a dream in which I had to jump across a broad gap in a building, in the dark. It ended up somewhere in the middle of my book and when I started I had no idea how I was going to get there or how I was going to proceed. When I started my second crime novel all I had was names for the two main characters and a very vague idea about a castle in France. My third started with the end. Nothing more, nothing less. With that I simply start to write. No outline, no timeline and regarding the first two books, no plots. Sometimes I hop forth and back. With the third I have thought long and hard about the plot, but got stuck all the same nearing the end. I do, however, do a lot of work around it. I think about the names, the characters, the places they go to, spend hours on Google Maps and Google Earth. And sometimes the creation of the cover also helps me pass a tough point in the writing process.

Ik heb geloof ik niet echt een schrijfproces. Mijn eerste misdaadroman is geschreven rondom een droom waarin ik over een brede kloof moest springen, in een gebouw en in het donker. Die scène is ergens in het midden van het boek belandt en toen ik startte had ik geen idee hoe ik daar moest komen of hoe ik vandaar af verder moest. Toen ik mijn tweede misdaadroman startte, had ik alleen namen voor de twee hoofdpersonen en een heel vaag idee over een kasteel in Frankrijk. Mijn derde begon met het einde. Niets meer, niets minder. Met dat beetje begin ik gewoon te schrijven. Geen verhaallijn, geen tijdlijn en in de eerste twee boeken, geen plot. Soms spring ik een eind naar voren, om later weer terug te gaan. Voor mijn derde boek heb ik lang nagedacht over het plot, maar kwam desondanks toch vast te zitten tegen het einde. Wel doe ik een hoop nazoekwerk om alles heen. Ik denk na over de namen, de karakters, de plaatsen die ze bezoeken, besteed uren aan het bestuderen van Google Maps en Google Earth. En soms helpt het maken van de cover me over een dood punt heen.

When I started writing "Vermoorde Onschuld" (only in Dutch at the time of this interview, in English something like "Innocence killed"), I was pretty messed up. Having ME/CFS disease, working a full-time job was history, but we still needed the money. So I overstepped my bounderies month after month by working, resulting in getting worse each day. I lost job after job because of that and was very conflicted in what I wanted and what I could. I felt pressed to work a job and hours that I couldn't handle, and depressed because I still did it. That resulted in the start of a book that describes a very tormented young lady with a huge, growing inner conflict about her profession. The best part of writing that book, was that I wasn't able to finish it until after I found a job that I love and can actually handle.

Toen ik "Vermoorde Onschuld" schreef, zat ik flink met mezelf in de knoop. Met de ziekte ME/CVS was een fulltime baan geschiedenis, maar we hadden nog steeds wel het inkomen nodig. Dus ik ging maandenlang over mijn grenzen heen om toch te blijven werken, wat er in resulteerde dat ik elke dag iets slechter werd. ik verloor de ene na de andere baan doordat ik vanwege het geld door moest gaan en ik voelde me verscheurd tussen wat ik wilde en wat ik kon. Ik voelde me genoodzaakt om meer uren te werken dan ik aan kon en werd daardoor depressief. Dat resulteerde in het schrijven van een boek over een gekwelde jonge vrouw met een enorm, groeiend innerlijk conflict over haar beroep. Het beste deel van het schrijven van dat boek, was dat ik het niet eerder kon voltooien dan nadat ik eindelijk een baan vond die ik leuk vind en ook aan kan.

During the writing process I usually get idea's about the cover, and start searching for licence free images. As soon as I've got all the subjects for my cover, I start to "play around". Most of the time in FireWorks, ancient Macromedia/Adobe software, because I can shift and turn, try out fonts and colors, size and resize as often as I want, and it's very easy to use. But I also use Paint 3D and the Windows app "Photo's" for some tasks. When I know what I want I move on to Inkscape and that's were I create a usable cover. Most of the time at least the outline for the cover is already there long before my book is finished.

Tijdens het schrijven krijg ik vaak al ideeën voor de cover en begin ik met zoeken naar licentie vrije afbeeldingen. Zodra ik alle onderwerpen heb, ga ik "ermee spelen". Meestal in Fireworks, een oud Macromedia/Adobe programma, omdat ik daarin eindeloos kan proberen en schuiven, fonts en kleuren testen, grootes aanpassen en het is makkelijk in gebruik. Daarnaast gebruik ik ook Paint 3D en de Windows "Foto's" app voor bepaalde taken. Als ik weet wat ik wil, schakel ik over op Inkscape en daarin maak ik de uiteindelijke cover. Meestal is minstens de grove compositie van de cover al klaar, lang voor het boek af is.

Oh, I got lots of favorite authors! From my childhood there are Enid Blyton and Gordon Boshell, amongst others (lots of Dutch writers). But also more mature books from authors like Hector Malot, Charles Dickens and Jules Verne. I started reading adult books at the library even before I was allowed to take them home. Nowadays I love Tolkien, Terry Goodkind, Clive Cussler, Lisa Shearin, Dean, Alistair Maclean, Cock Robin, Sanderson, Katherine Kerr... I could go on and on, I'm afraid! There are times I have a book by my bed, in the bathroom, downstairs and of course, on my phone. Reading three or four at the same time.

Oh, ik heb heel wat favoriete auteurs! Uit mijn kindertijd zijn daar Enid Blyton en Gordon Boshell, Bert Benson, Nowee, Cock Grashoff en vele anderen. Maar ook meer volwassen boeken van auteurs als Hector Malot, Charles Dickens en Jules Verne. Ik begon al met het lezen van volwassen boeken in de bibliotheek, voordat ik ze mee naar huis mocht nemen. Nu lees ik graag Tolkien, Terry Goodkind, Clive Cussler, Lisa Shearin, Alistair Maclean, Cock Robin, Sanderson, Katherine Kerr en Olaf. J. de Landell... Ik zou eindeloos door kunnen gaan, ben ik bang! Er zijn tijden dat ik een boek bij mijn bed heb, in de badkamer, beneden, en natuurlijk op mijn telefoon. Waarbij ik drie of vier boeken gelijktijdig lees

In no particular order (well... maybe a little):
1. Ave Eva, by Olaf J. de Landell, written in 1946. I don't know if it's ever been translated to English, but if so: read it. It's a lovely novel, with for me the perfect balance between romance and humor.
2. The Lord of the Rings, by J.R.R. Tolkien (and all the other Tolkien books). This was my first introduction to fantasy and I fell instantly in love with the books and the genre.
3. Raine Benaires - series, by Lisa Shearin. Fantasy with lots of humor, without losing sight on the suspense.
4. A town like Alice, by Nevil Shute. Usually I don't really like books about whatever kind of war. But I read this for the first time when I was about 15 and it settled in my heart. Probably because the main character is the sort of heroine I wrote all my childhood stories about. Beautifully written.
5. Met Hermelijn Stappen, by Olaf J. de Landell. Yeah, I think he might be my favorite author... Again, no clue if it's ever been translated to English. Like Ave Eva it's the pure embodiment of a feel good story. These books deepened my love for reading and for words.

In willekeurige volgore (nou ja, misschien niet helemaal):
1. Ave Eva, door Olaf J. de Landell. Een heerlijk verhaal met voor mij de perfecte balans tussen romantiek en humor.
2. In de ban van de Ring, door J.R.R. Tolkien (en alle andere boeken van Tolkien). Het was mijn eerste kennismaking met fantasy en ik was meteen verliefd op de boeken en het genre.
3. Raine Benaires - serie, door Lisa Shearin. Fantasy met veel humor, zonder de spanning uit het oog te verliezen.
4. Finale als Voorspel (Mars door de Hel), door Nevil Shute. Normaal gesproken houd ik helemaal niet van boeken over wat voor oorlog dan ook. Maar ik las dit voor het eerst toen ik een jaar of 15 was en het veroverde mijn hart. Vermoedelijk omdat de hoofdpersoon het soort held is waarover mijn kinderverhaaltjes gingen. Prachtig geschreven.
5. Met Hermelijn Stappen, door Olaf J. de Landell. Yeah, ik denk dat hij toch wel mijn favoriete auteur is... Net als Ave Eva is het de ultime belichaming van een feel good verhaal. Deze boeken hebben mijn liefde voor lezen en woorden verdiept.

It's my desire to become at least a bit known as a writer. To make a little money with my books. Luckily I recently had a wonderful review of my book "Nachtmerrie in Californië" (Californian Nightmare) by a professional journalist/reviewer/editor/author. Four stars for a book that has not been edited other than by my family.
Besides writing, I'd like to help other indie writers by proofreading and editing their stories, and making covers. As an indie writer myself, I know how hard it is to get your book perfect and not everyone wants to, or can, do all that comes to it themselves. Starting with very low fees for services, or even free in the beginning, and building up to become a renown editor, specialized in indie publishing.

Het is mijn droom om op zijn minst een beetje bekend te worden als schrijver. Om een beetje geld te verdienen met mijn boeken. Gelukkig heb ik recent een prachtige recensie gekregen voor "Nachtmerrie in Californië" van een professionele journalist/recensent/redacteur/auteur. Vier sterren voor een boek dat geen andere redactie heeft gekend dan van mijn familie.
Naast schrijven wil ik graag andere indie schrijvers helpen met proeflezen, redigeren en het maken van covers. Uit ervaring weet ik hoe moeilijk het is om je boek perfect te krijgen en niet iedereen wil of kan alles wat erbij komt kijken, zelf doen. Beginnend met hele lage vergoedingen voor mijn diensten, of zelfs gratis in het begin, en opbouwen tot ik naam heb gemaakt, gespecialiseerd in indie uitgeven.